BIOLOGICZNA? I EMOCJONALNA POTRZEBA, Phiiiiiii!

Muszę przyznać, nie należę do osób, które dobrze reagują na zmiany. Może i przyzwyczajam się szybko, ale czas „pomiędzy” jest emocjonalnie popaprany. Dzień w którym zostałam jedyną singielką w mieście był zwieńczeniem i początkiem moich poszukiwań „czegoś stałego”

- Chcę mieć męża – poważnie oznajmiłam Asji, singielce z wyboru.

- Jeśli pamięć mnie nie myli, to byłaś jedną z najaktywniejszych z przeciwniczek tego stanu – dokuczyła

- Byłam, czas przeszły. Teraz potrzebuję czegoś stałego.

- Nie uważasz, że za wcześnie na takie deklaracje? Dopiero co zakończył się twój siedmioletni związek z Panem X – przypomniała

- Hormony nie dają mi spokoju. Wiem, że to straszne co teraz powiem, ale myślę też o dziecku

- Phiii?! – tego nie była w stanie przyjąć

- Dziecko jako deklaracja wierności, spoiwo pomiędzy dwojgiem ludzi

-. Jeśli by tak było, ulice byłyby o połowę uboższe w samotne matki z dzieckiem. Musisz wiedzieć, że w kryzysie ONO nie będzie argumentem...bo jeśli ktoś chce odejść to i tak odejdzie bez względu na wszystko

- …ale rodziny które widuję (z racji swojego zawodu) są tak szczęśliwe…- przekonywałam ją tonem, jakim przekonywałam mamę do kupna lizaka będąc małą dziewczynką

- Pary z dziećmi, które widujesz, to oficjalne wersje ich samych. Nie wiesz przecież co się dzieje, za zamkniętymi drzwiami ich domów. I tutaj pojawia się hasło „zdrada”. Nie ważne czy będziesz z kimś miesiąc czy siedem lat, czy będziesz zaręczona, czy w związku małżeńskim, zawsze będzie ryzyko, że coś nie wyjdzie. To właśnie miłość.

?Czy prawdziwa miłość zawsze będzie wiązała się z ryzykiem? Jak się okazało, nawet dobre karty nie wróżą wygranej, w miłosnej rozgrywce. Pan X, po siedmiu latach podziękował mi, siejąc tym samym spustoszenie w moim życiu. Najgorsze jest to, że ja do końca wierzyłam, że wszystko układa się coraz lepiej, że zmierzamy w dobrym kierunku, tym samym kierunku. I nagle Boom! Koniec. The End. Finish. Czy każda wielka miłość się tak kończy?